กฤษณะ ชวนคุณากร
 ศิลปะเป็นสิ่งที่อยู่คู่กับมนุษย์
มาตั้งแต่สมัยโบราณ

 จานีน ยโสวันต์

กฤษณะ ชวนคุณากร เป็นศิลปินที่ทำให้ดิฉันประหลาดใจ เขาจะแบ่งปัน
ผลงานสร้างสรรค์ของเขาออกมาอย่างเป็นระบบ เช่นเดียวกับผู้ที่ศึกษาศิลปะจาก
สถาบัน เป็นการบอกเล่าเรื่องราวที่มาของแรงบันดาลใจที่ได้สร้างขึ้น เป็นประจำเมื่อ
เกือบสิบปีที่แล้วเขาได้สร้างงานที่เรียกว่า ณ. บึงบัว  ขึ้นมา 2 ปีซึ่งเป็นงานบัวชุดแรก
ในงานศิลปะไทยร่วมสมัยด้วยความรู้สึกแบบไทย ๆ และคุ้นเคย

ชาวไทยมีความรู้สึกถึงโลกและสังคมที่เปลี่ยนแปลง ความดีความงาม เปรียบ
ดังดอกบัวมีให้เห็นทั่วไปในประเทศไทยในฐานะสัญลักษณ์ของศาสนาดอกไม้แห่ง
การสักการะบูชา การนำเสนอเป็นแนวคิดและสัญลักษณ์ของภูมิปัญญา

ศิลปินเก็บความรู้สึกนี้ไว้เป็นงาน เรียกว่าแสงสว่างแห่งปัญญา สะท้อนให้เห็น
ถึงสัญลักษณ์และการใช้สีเพื่อแสดงจำนวน ของดอกไม้จากหลักการของศาสนา

แต่เป็นความเคลื่อนไหวทางศิลปะที่คนไทยยอมรับมาช้านาน และเข้าใจง่าย การ
มองเห็นความงามตามธรรมชาติและทำให้ผู้ชมรู้สึกสบายใจ ตามมาด้วยเหตุการณ์ชุด
ที่สองซึ่งเผยให้เห็นดอกบัวจากด้านบนที่กฤษณะ ชวนคุณากร  เปลี่ยนมุมมองโดย
นำเสนอรูปแบบการนำเสนอที่มาจากความตั้งใจ สร้างสรรค์ของผู้ที่สนใจงานศิลปะที่
ตัวศิลปินเองในรูปแบบใหม่ ที่ตีแผ่จากเบื้องบนจนกระทั่งความงามของดอกบัวบาน
ในช่วงสุดท้ายซึ่งติดตามผลงานชิ้นที่สามคือการนำมาสู่ สิ่งที่เรียกว่าภูมิปัญญา นั่น
คือรูปแบบการคิดภายใน มาค้นคว้ากันว่าอะไรคือความทุกข์ในโลกที่ยากลำบากนี้
งานใน ปัจจุบันรูปแบบงานนี้เป็นสัญลักษณ์ ใบหน้าของคนและสัตว์ผสมกัน ลิงแทนที่
จะรู้สึกไม่หยุดนิ่งด้วยกลีบดอกบัวที่ซ้อนทับ รวมถึงหน้ากากที่มนุษย์ใส่กัน มนุษย์ ที่
ต้องมีมงกุฎหนัก หรือ เรียกอีกอย่างว่าใส่ชฎาบนศีรษะเพื่อบทบาท ในการสื่อสารการ
ขอพรจากความหวัง และ สัญลักษณ์ของปีกนกอาจเป็นวิธีที่มนุษย์ต้องการบินออกไป
จากความทุกข์ซึ่งถูกนำเสนอเพื่อสะท้อนภาพของผู้คนในสังคมที่แข่งขันกัน ศิลปิน
ต้องการให้ผู้ชมได้สัมผัสกับเหตุการณ์และรับรู้ ขอให้เรามีความเข้าใจในชีวิตเมื่อมอง
งานศิลปะโดยไม่ต้องกดดัน

นอกจากการวาดภาพแล้วกฤษณะ ชวนคุณากร มีการออกแบบจิตรกรรมฝา
ผนัง ที่วัดในจังหวัดเชียงใหม่และ ระยอง เมื่อเร็ว ๆ นี้ดิฉันเห็นงานของเขาในงาน
นิทรรศการที่ได้บริจาคภาพวาดให้กับบารมี ออฟ อาร์ต งานการกุศลที่มูลนิธิหอพระ
ธรรมบารมี  ซึ่งเป็นหอศิลป์และศูนย์ปฏิบัติธรรมที่มีชื่อเสียงในจังหวัดฉะเชิงเทรา
ภาคกลางของประเทศไทย

ต่อไปนี้คือบทสัมภาษณ์

JY.คุณเป็นศิลปินอิสระ ดิฉันเห็นงานครั้งก่อนๆที่คุณได้ทำ  อะไรคือความประทับใจ
ที่คุณต้องการแบ่งปันกับผู้อ่าน

KC.ผมเติบโตมาพร้อมกับพื้นฐานของศิลปะไทย และวัฒนธรรมตะวันออก
โดยเฉพาะวัฒนธรรมทางจิตวิญญาณ ที่แทรกอยู่ในทุกย่างก้าวของชีวิต ทุกอย่าง
ไม่ได้จำกัด รสนิยมทางศิลปะของตัวผมเอง  อันที่จริงแล้ว ผมชอบใช้ผลงานศิลปะที่
หลากหลายเพื่อแสดงทั้งความคิดความเชื่อและรูปแบบโบราณและร่วมสมัย

ผมชื่นชมศิลปินที่สามารถเชื่อมโยงวัฒนธรรมได้เสมอ หรือสิ่งที่ลักษณะของชนชาติ
ผมสามารถนำเสนอในงานศิลปะร่วมสมัยได้เพราะมันเป็นสิ่งเดียวกับที่ผมได้พยายาม
ทำในงานศิลปะ และมีความเห็นว่าสากลนิยมในศิลปะคือการนำเสนอความคิดที่
หลากหลายและความแตกต่างทางวัฒนธรรมในเวทีโลก

ด้วยเหตุผลดังกล่าวปัจจุบัน  ผมไม่ได้ให้ความสำคัญกับการยอมรับหรือการปฏิเสธ
ของคนอื่นในการสร้างงานศิลปะ ผมจะทำให้ดีที่สุดต่อหน้าศักยภาพในการแสดง
รูปแบบและความคิดเห็นส่วนตัว ในเวลานั้นไม่ใช่การประสบความสำเร็จในการขาย
งานศิลปะ  มันจะมาเป็นข้อดีของงานที่ทำอยู่เสมอ

การเปลี่ยนแบบ และไม่ทำซ้ำรูปแบบเดิม ๆ มันตื่นตัวเสมอที่จะก้าวต่อไปตามรสนิยม
ส่วนตัว

ปัจจุบันศิลปินหน้าใหม่มีความน่าสนใจอย่างมากโดยการทำงานศิลปะเป็นอาชีพ
สามารถเห็นได้ชัดเจนมากขึ้นในยุคนี้ มีตัวอย่างมากมายของรุ่นพี่ที่ประสบ
ความสำเร็จ การทำให้คนรุ่นใหม่มุ่งมั่นที่จะเป็นคนทำงานศิลปะมากขึ้น การเข้าถึง
งานศิลปะผ่านโซเชียลเน็ตเวิร์ก ยังส่งผลให้เกิดการนำเสนอต่อสาธารณะ และมี
อิทธิพลต่อการนำความรู้ของศิลปะ ศิลปะจากมุมอื่น ๆ ของโลกมาศึกษา ถ้าคนรุ่น
ใหม่รู้จักใช้ประโยชน์จากสิ่งเหล่านี้ ตัวผมจะแนะนำให้พวกเขานำเสนอผลงานใน
ต่างประเทศ หรือหาวิธีใช้ชีวิตและทำงานศิลปะในต่างประเทศเพื่อรับรสนิยมใหม่ ๆที่
แตกต่าง อีกอย่างหนึ่ง ยากที่จะปฏิเสธว่าผู้ซื้องานศิลปะในประเทศไทยส่วนใหญ่มี
รสนิยมที่จำกัด การทำงานจนกว่าจะเป็นที่ยอมรับของผู้ซื้อในประเทศ  สิ่งนี้อาจเป็น
การตีกรอบความสามารถในการแสดงออกของศิลปินโดยอัตโนมัติ แต่ถ้าคุณประสบ
ความสำเร็จจากต่างประเทศคุณจะได้รับการยอมรับจากประเทศนี้เช่นกัน

JY.ขอเล่าประวัติชีวิตการเรียนในไทยและต่างประเทศ

KC.ผมเริ่มเรียนศิลปะที่โรงเรียนไทยวิจิตรศิลป์ เกี่ยวกับการออกแบบ ได้มีโอกาส
เรียนวิชาศิลปะไทยซึ่งเป็นวิชาบังคับ เกิดความประทับใจอย่างมาก มากจนตัดสินใจ
สอบเข้าศึกษาต่อแผนกจิตรกรรมไทย วิทยาลัยเพาะช่าง 2 ปีในเพาะช่าง(ปวส.)ได้
สร้างทักษะ และรสนิยมความงามแบบไทยประเพณี ทำให้เห็นคุณค่าของงานศิลปะ
ประจำชาติ เป็นพื้นฐานสำคัญที่ผมใช้สร้างผลงานเป็นงานศิลปะไทยประยุกต์ในอีก 2
ปีต่อมาในการเรียนระดับปริญญาตรีที่ราชมงคล คลอง6 ได้เกียรตินิยมอันดับ1

ผมเริ่มต้นชีวิตหลังเลิกเรียนด้วยการเป็นครู ที่โรงเรียนกาญจนาภิเษกวิทยาลัย
ช่างทองหลวง (Royal Goldsmith college and University) โดยดำเนินการสอน
พื้นฐานศิลปะศิลปะไทยและการออกแบบ ผมตั้งใจจะทำอาร์ตเวิร์คควบคู่ไปกับการ
สอนงาน แต่ด้วยความฝัน มันไม่เป็นความจริงความสามารถ การทำงานศิลปะตอนนั้น
ทำได้น้อยมากจากความรับผิดชอบของตัวเอง  เกิดความขุ่นเคืองใจอยากทำศิลปะ
แต่ไม่สามารถทำได้เต็มที่ ผมลาออกจากงานและวางแผนที่จะเรียนต่อเพื่อหาเวลาให้
ตัวเองได้ทำงานศิลปะอีกครั้ง

หลังจากสี่ปีที่ทำหน้าที่เป็นครู ผมได้ลาออกเพื่อศึกษาต่อในระดับปริญญาโทที่
Santiniketan Engineering University ประเทศอินเดีย เป็นมหาวิทยาลัยที่อาจารย์
เฟื้อ หริพิทักษ์  ศิลปินแห่งชาติไทยรุ่นแรกที่ได้รับอิทธิพลอย่างลึกซึ้งจากแนวคิด
ศิลปะสมัยใหม่จากตะวันตกได้ไปศึกษาที่นั่นตามคำแนะนำของศาสตราจารย์ศิลป์

พีระศรี ผมอ่านหนังสือประวัติศาสตร์เกี่ยวกับท่าน ผมจึงเริ่มสนใจและค้นคว้าข้อมูล
เพิ่มเติมจากคนไทยที่ไปเรียนจนในที่สุดผมก็ได้ไปเรียน

ผมใช้เวลาสามปีในการศึกษาภาพพิมพ์ ปีแรกเรียนหลักสูตรพื้นฐาน สำหรับปรับตัว
และอีก 2 ปีต่อปริญญาโท เรียนที่สันตินิเวศน์ (ตามที่คนมักเรียกกันมากกว่าชื่อ
มหาวิทยาลัย) ค่อนข้างอิสระ เราเรียนทฤษฎีตั้งแต่ 7.00 น. ถึง 9 นาฬิกาจากนั้นก็
แยกย้ายกันไปทำงานในสตูดิโอจนถึงเที่ยง อาจารย์ไม่ได้บังคับหรือกดดันให้เรา
เปลี่ยนแนวทางหรือให้ทำงานมากเท่ามหาวิทยาลัยในประเทศไทย

การแลกเปลี่ยนเรียนรู้เกิดขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติระหว่างนักเรียน รับนักศึกษาโดย
เฉลี่ยจากทุกส่วนของอินเดียและมีที่นั่งสำหรับนักเรียนต่างชาติจากตะวันตกและ
ตะวันออกในทุกห้อง ดังนั้นงานจะมีความหลากหลายมากโดยเรียนรู้จากประเพณี
และวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน.

สำหรับผมมันเหมือนเป็นการเริ่มต้นใหม่ในงานศิลปะอีกครั้ง มีความรู้สึก ผ่อนคลายยัง
มีความยึดมั่นในความงามในอุดมคติและดั้งเดิม เรียนรู้เพิ่มเติมเพื่อทำความเข้า
ใจความงามที่แตกต่างกันในศิลปะ แม้ว่างานที่ทำในเวลานั้นจะยังคงเป็นศิลปะและ
ประเพณีของไทยอยู่มาก แต่ทุกอย่างก็ค่อยๆสลายไป ผมสนุกกับการทดลองใหม่ ๆ
ผ่านกระบวนการพิมพ์จนกระทั่งจบการศึกษาในปี 2549

หลังจากกลับมาก็ได้ทำงานศิลปะแสดงงาน และรับงานว่าจ้างไปเรื่อยๆ แม้จะมีบาง
สถาบันติดต่อไปสอนก็ไม่ได้รับ ประมาณปี 2554 ได้เริ่มเข้าไปเป็นพิธีกรร่วมใน
รายการศิลปะและได้ทำมาประมาณสองถึงสามปี เป็นโอกาสได้พบพูดคุยกับศิลปิน
หลากหลายทั้งรุ่นใหญ่รุ่นเล็กได้เห็นวิถีชีวิตของแต่ละท่าน เป็นความประทับใจของ
ผมช่วงหนึ่งของชีวิต จนหลังจากงานแสดงเดี่ยวครั้งที่ 2 ปี 2556 ผมได้รับงานเขียน
ภาพจิตรกรรมฝาผนังวัดไทย ประเทศสิงคโปร์ ใช้เวลาเขียนทั้งหมดประมาณ 4 ปี
โดยเขียนภาพกัน 2 คนกับภรรยา

สิงคโปร์เป็นหนึ่งในประเทศในภูมิภาคนี้ที่ผลักดันศิลปะด้วยการทุ่มเงินมหาศาลให้กับ
หอศิลป์และพิพิธภัณฑ์ศิลปะ ตลอดจนงานศิลปะจำนวนมากจากศิลปินระดับ
ปรมาจารย์ และมีการจัดนิทรรศการระดับนานาชาติเป็นประจำ ระหว่างที่ทำงานอยู่ที่
นั่นผมมีโอกาสได้ดูการจัดแสดงตลอดเวลา เห็นความเป็นไปได้ในงานศิลปะร่วมสมัย
ที่นั่นมากกว่าในประเทศของเรา ไม่สามารถปฏิเสธได้ว่ามันมีผลต่องานศิลปะใน
ภายหลังของผมและสิ่งที่อย่ากทำในอนาคต

JY.คุณชอบงานของใครมากที่สุด?

KC. ผมชอบงานท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ งานท่านมีความร่วมสมัยพร้อมกลิ่นอาย
ความเชื่อ มีจิตวิญญาณตะวันออกสูง สิ่งที่ท่านคิด สิ่งที่ท่านพูด งานที่ท่านทำ เป็น
หนึ่งเดียวกัน มันไม่ใช่การเสแสร้งแสดงความเป็นศิลปิน แต่ท่านเป็นท่านเองโดย
สมบูรณ์ ผลงานภาพจิตรกรรมฝาผนังที่วัดศรีโคมคำของท่าน เป็นงานที่ผมประทับใจ
อย่างยิ่งและไม่เคยพลาดที่จะเข้าเยี่ยมชมถ้ามีโอกาสได้ผ่านไปเมืองพะเยา

เวลาเปลี่ยน ความคิดเปลี่ยน งานเปลี่ยน ความพอใจในงานของผมเกิดในช่วงเวลา
นั้นๆที่ทำ และมันก็กลายเปลี่ยนเป็นความไม่พอใจในช่วงต่อมาเป็นธรรมชาติของผม
หลายครั้งที่ผมกลับไปแก้งานเก่าที่ทำเสร็จไปแล้วนับสิบปี ซึ่งอาจเป็นแนวทางที่
หลายคนมองว่าไม่ควร แต่ผมกลับคิดว่าเป็นสิ่งที่ผมควรกระทำไม่ให้ค้างคาในใจก่อน
ผมจะจากโลกนี้ไป

JY.กรุณาเล่าให้ดิฉันฟัง เกี่ยวกับอุปกรณ์และเทคนิคการวาดภาพของคุณ?

KC.งานผมแทบทั้งหมดใช้สีอะคริลิค หลังสุดนี้ใช้สีThai Tone ของ Artistic สีของ
คนไทย ใช้เขียนโบสถ์ทั้งหลังและยังใช้มาถึงปัจจุบัน

ผมเป็นหนึ่งในสมาชิกของกลุ่มทักษิณาวรรต ซึ่งเป็นกลุ่มศิลปินที่ทำงานเกี่ยวเนื่อง
กับความเป็นไทยซึ่งเรามีกิจกรรมร่วมกันอยู่เนืองๆ แรกว่าจะมีนิทรรศการครั้งใหญ่
ปลายปีนี้ แต่หัวหน้ากลุ่ม อ.สุวัฒน์ แสนขัติยรัตน์ ได้เสียชีวิตลง จึงยังไม่ได้มีข้อสรุป
กำหนดการแน่นอนกับการแสดงครั้งนี้

ศิลปะเป็นสิ่งที่อยู่คู่กับมนุษย์มาตั้งแต่สมัยโบราณ สอดคล้องกับความต้องการของ
ผู้คนอย่างแยกไม่ออก แต่มันตอบสนองคนในแง่ ไม่ใช่ความจริงเชิงประจักษ์. ดังนั้น
วัตถุที่แตกต่างกันของสิ่งเดียวกันอาจแตกต่างกันในรสชาด ค่านิยมที่แตกต่างกันอาจ
เป็นเรื่องธรรมดา แต่พัฒนาการของการรับรู้ทางศิลปะมีผลโดยตรงต่อการพัฒนา
จิตใจของมนุษย์ เป็นขั้นตอนแรกของการรับรู้ และการเข้าใจทุกสิ่งในโลกทั้งรูปธรรม
และนามธรรมในแง่ของผู้สร้างผลงาน ตัวอย่างเช่นศิลปินเอกระดับโลก ปิกัสโซ  วาด
ภาพเหมือนจริงมาตั้งแต่เด็ก ศึกษารูปแบบเข้มข้นปรับตัว เข้าใจการตัดแบบจน
พบความงามที่เป็นแก่นแท้คือการเรียนรู้เข้าใจปล่อยวางตามการศึกษาทางโลกสู่
ธรรม ทั้งหมดขึ้นอยู่กับว่าผู้สร้างมีความสุขแค่ไหนกับงานของพวกเขา พวกเขาจะ
เดินทางไปสู่แก่นแท้หรือจะหยุดระหว่างทาง

ผู้ชมงานศิลปะจะได้สนุกไปกับงานศิลปะ คุณต้องเรียนรู้ที่จะพัฒนารสนิยมด้านความ
งามคำชื่นชมอยู่ในผลงานตรงหน้าคุณและแนวคิดที่ศิลปินใช้ในการสร้างสรรค์ผลงาน
ดังกล่าวเพื่อเพิ่มความเข้าใจในคุณค่าของผลงาน กระบวนการนี้ยกระดับจิตใจ
โดยตรงทำให้มนุษย์เสร็จสมบูรณ์แม้ว่าเจ้าของเองอาจไม่รู้สึกตัวก็ตาม

กฤษณะ ชวนคุณากร

นิทรรศการเดี่ยว

 นิทรรศการเดี่ยว "บัว"ณ แอด บอง แกเลอเรีย, กรุงเทพฯ (2554)

 นิทรรศการเดี่ยว "ณ. บึงบัว" ณ หอศิลป์จามจุรี,กรุงเทพฯ (2556)

 นิทรรศการเดี่ยว "ภาพมนุษย์" ณ คลาสซี่คาเฟ่แอนด์อาร์ตแกเลอรี่,กรุงเทพฯ (2562)

เกียรติประวัติและการแสดงผลงาน

   นิทรรศการศิลปะไทย   ณ  หอศิลป์เพาะช่าง  ,  กรุงเทพฯ  ( 2539 )

    นิทรรศการจิตรกรรมบัวหลวงครั้งที่ 21,31  ณ  ศูนย์สังคีตศิลป์  ,  กรุงเทพฯ  (
2540,2550 )     

   นิทรรศการจิตรกรรมไทย-ไท  ณ  โรงแรมนิกโก้มหานคร  , กรุงเทพฯ  (2540 )

   ออกแบบลวดลายสลักหินเจดีย์ครูบา 3 ชัย วัดพระพุทธบาทตะเมาะ อ. ดอยเต่า 
จ.เชียงใหม่ (2541)

   นิทรรศการผลงานศิลปะต้นแบบสำหรับพิมพ์บนผ้าพันคอ เรื่องข้าว  ณ  หอศิลปะ
และ การออกแบบ , คณะมัณฑนศิลป์   มหาวิทยาลัยศิลปากร  , กรุงเทพฯ ( 2544 )

   นิทรรศการศิลปกรรมอินเดีย  ครั้งที่ 68 , 69  ณ  เมืองกัลกัตตา  ประเทศอินเดีย  (
2546-2547) 

   นิทรรศการศิลปกรรม " BETWEEN "  ของนักศึกษาไทยในมหาวิทยาลัยวิศวภารติ 
ณ.เมืองกัลกัตตา    ประเทศอินเดีย  ( 2547 )  

    นิทรรศการภาพพิมพ์  ของนักศึกษาปริญญาโท  สาขาภาพพิมพ์   มหาวิทยาลัย
วิศวภารติ

      ศานตินิเกตัน  ,  ณ  เมืองชันติกัล  ( 2547 )  และ  เมืองกัลกัตตา  ( 2548 ) 
ประเทศอินเดีย  

   นิทรรศการ "เส้นสาย ลายสี 72 พรรษา มหาราชินี" ณ ศูนย์การค้าริเวอร์ซิตี้ ,
กรุงเทพฯ(2547)

    นิทรรศการผลงานนักศึกษาคณะศิลปกรรมครั้งที่ 1 มหาวิทยาลัยวิทยาลัย

วิศวภารติ  ณ  นันดัล แกลอรี่ ,  ศานตินิเกตัน , อินเดีย  ( 2548 )

   นิทรรศการศิลปกรรมไทย " REFORMATION " ณ เดอะสีลมแกลเลอเรีย ,
กรุงเทพฯ ( 2548 )

   นิทรรศการศิลปกรรมร่วมกับศิลปินในกัลกัตตา, ณ เจนิซีส อาร์ต แกลเลอรี, เมือง
กัลกัตตา, อินเดีย( 2548 )

  ได้รับทุนจากมหาวิทยาลัยวิศวภารติ , ศานตินิเกตัน ( 2548 )

   นิทรรศการศิลปกรรม "ศิลปะจาก ศานติฯ" ณ หอศิลป์ มหาวิทยาลัยศิลปากร,
กรุงเทพฯ (2549)

   นิทรรศการ " FAITH" (จิตศรัทธา),ณ ศูนย์การค้าริเวอร์ซิตี้, กรุงเทพฯ (2549)

   นิทรรศการศิลปกรรม "FLUX ASIA", ณ เมืองชันดิกัล, อินเดีย (2549)

   นิทรรศการ "ศิลปินกับความประทับใจต่อในหลวง", ณ ศูนย์การประชุมแห่งชาติ
สิริกิติ์, กรุงเทพฯ(2549)

   นิทรรศการ "โฉมหน้าศิลปิน" ณ เดอะสีลมแกลเลอเรีย,กรุงเทพฯ (2550)

   ร่วมปฏิบัติการศิลปกรรม ณ  มหาวิทยาลัยราชมงคลธัญบุรี,ปทุมธานี
(2551,2552,2553)

   นิทรรศการจิตรกรรม "ภายใน-ภายนอก", ณ หอศิลป์จามจุรี, กรุงเทพฯ (2551)

   นิทรรศการ "สุนทรียะแห่งสรีระ" โดยอาร์ทเทอรี่ ณ สีลมแกเลอเรีย, กรุงเทพฯ
(2552)

    นิทรรศการจิตรกรรม "ภายใน-ภายนอก", ณ ศูนย์การค้าริเวอร์ซิตี้, กรุงเทพฯ
(2552)

   นิทรรศการจิตรกรรม "GATE", ณ ไนน์อาร์ทแกลเลอรี่, เชียงราย (2553)

   นิทรรศการ "ในหลวงในดวงใจ" ณ โอพีการ์เดน, กรุงเทพฯ (2553)

   นิทรรศการ"แสง"ณ แอด บอง แกเลอเรีย, กรุงเทพฯ (2554)

   นิทรรศการจิตรกรรม เอเชีย พลัส ครั้งที่1, ณ หอศิลป์สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์
พระบรมราชินีนาถ,

      กรุงเทพฯ(2554)

  นิทรรศการสุนทรียภาพแห่งศิลปะช้างไทย, ณ ศูนย์การค้าอัมรินทร์พลาซ่า
กรุงเทพฯ (2554)

  รางวัลชมเชย การประกวดจิตรกรรม นานมี ไฟน์อาร์ท อวอร์ด ครั้งที่6 หัวข้อ ภาพ
จากเพลงของพ่อ,

     กรุงเทพฯ (2554)

  ออกแบบและเขียนภาพจิตรกรรมฝาผนัง วัดอนันทเมตายาราม ประเทศสิงคโปร์
(2557-2560)

  นิทรรศการ "The Santiniketan Inspiration" ณ ห้องนิทรรศสถาน อาคาร
ศิลปกรรม                                                                                
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ (2559)

   นิทรรศการ" สุขสะพรั่งหรรษา" โดยกลุ่มทักษิณาวรรต  ณ โอพี ช็อปปิ้งเซ็นเตอร์,
กรุงเทพฯ(2561)

  นิทรรศการ" พระคเณศ ผู้ประทานความดีงาม" ณ ซีคอนแสควร์, กรุงเทพฯ (2562)

  นิทรรศการ" ทำบุญหรือทำบาป" ณ หอธรรมพระบารมี,ฉะเชิงเทรา (2562)

  นิทรรศการ" Baramee of Art Charity 1st"ณ หอธรรมพระบารมี, ฉะเชิงเทรา
(2562)

  นิทรรศการราศีศิลป์ครั้งที่2 "นักษัตร" ณ ศูนย์การค้าฟอร์จูน และ สาธร11 อาร์ต
สเปซ แกเลอรี่,  

   กรุงเทพฯ(2562)

  นิทรรศการ" คิดถึงเหลือเกิน" ณ หอธรรมพระบารมี,ฉะเชิงเทรา(2562)

  นิทรรศการ" มหาคณปติ" ณ ดุค แกเลอรี่ เกษรวิลเลจ, กรุงเทพฯ(2563)

  นิทรรศการ " 45 ปี คณะศิลปะประจำชาติ และเชิดชูเกียรติ

  อ.จุลทัศน์ พยาฆรานนท์" ณ หอศิลป์สมเด็จ

    พระนางเจ้าสิริกิติ์(2563)

  นิทรรศการ" Baramee of Art Charity  AWEKEN 2nd" ณ หอธรรมพระบารมี,
ฉะเชิงเทรา   (2563)