|
ถ้ามีสิ่งหนึ่งที่คนไทยรู้สึกภาคภูมิใจ สิ่งนั้นคือศิลปะไทยซึ่งสอดคล้องกับความ
ดีและความงดงามในชีวิตประจำวันของคนไทย เมื่อศาสนากลายมาเป็นวิถีชีวิต
และความเชื่อของผู้คน ศิลปินในท้องถิ่นหลายท่านมีความพยายามอย่าง
สร้างสรรค์ที่จะผสมผสานปรัชญาศาสนาและความคิดรวบยอดให้เข้ากับงาน
ศิลปะ ตามประวัติศาสตร์เช่นเดียวกันกับวัฒนธรรมอื่นๆ ศิลปะที่เกี่ยวกับศาสนา
ของไทยกลายเป็นการอุปถัมภ์ การสนับสนุน และแรงบันดาลใจสำหรับผลงาน
ที่ยอดเยี่ยมที่สุดของงานศิลปะภายในประเทศ
เป็นเวลาหลายปีที่ดิฉันได้สังเกตและศึกษาเรื่องความสัมพันธ์ทางสัญลักษณ์
ของพระพุทธรูปที่มีชื่อเสียง พระพุทธรูปถูกจัดสร้างด้วยของมีค่าหลายชนิดซึ่ง
บางอย่างประเมินค่าไม่ได้และใช้เทคนิคที่แตกต่างกัน จึงไม่น่าที่จะประหลาด
ใจเลยว่าศิลปินมืออาชีพชาวไทยสนใจในการวาดภาพเกี่ยวกับศาสนาหรือการ
ปั้นพระพุทธรูป มีคนเคยกล่าวเอาไว้ว่าจะมีวัดอย่างน้อย 1 แห่งทุกๆกิโลเมตร
ของจังหวัดเชียงใหม่และมีวัดมากกว่า 30 แห่งรวมทั้งวัดพระสิงห์และวัดเจดีย์
หลวงอยู่หลังกำแพงเมืองเก่า อีกหนึ่งมุมมองที่น่าสนใจของรูปแบบศิลปะพระ
พุทธรูปทางเหนือ ผู้คนมักจะจ้องมองริมฝีปากพระพุทธรูปขนาดใหญ่ในปาง
ประทับยืน ปางสมาธิ ปางไสยาสน์หรือปางอื่นๆ หลายคนอยากทราบว่าทำไม
ริมฝีปากของพระพุทธรูปถึงทาด้วยสีแดง คำตอบคือริมฝีปากของพระพุทธรูป
ทางเหนือนั้นได้รับอิทธิพลมาจากศิลปะของพม่ามาอย่างมาก
ชาวเชียงใหม่และผู้มาเยือนจังหวัดเชียงใหม่อยากรู้ที่จะค้นหาพระพุทธรูปที่
สวยที่สุดในเมือง นี่เป็นความเห็นส่วนตัวแต่ดิฉันจะบอกกล่าวถึงพระพุทธรูป
องค์ประธานที่ดิฉันชอบมากที่สุด 2องค์ พระพุทธรูปสององค์นี้ประดิษฐานอยู่
ในสถาบันการศึกษาสองแห่งในจังหวัดเชียงใหม่ พระพุทธรูปองค์แรกเรียกว่า
"พระเจ้าเก้าตื้อ" ซึ่งอยู่ในพื้นที่ของวัดสวนดอกจังหวัดเชียงใหม่ เป็นที่ตั้งของ
มหาวิทยาลัยสำหรับพระสงฆ์ "มหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย"จังหวัดเชียงใหม่
 |
พระพุทธรูปขนาดใหญ่สร้างมาจากโลหะหลอมเหลวและมีน้ำหนักประมาณ
9 ตัน (ตื้อเป็นภาษาล้านนามีความหมายถึงน้ำหนักประมาณ 1000 กิโลกรัม)
ในอดีตกาลพระพุทธรูปองค์นี้ได้รับคำชื่นชมเป็นอย่างสูงว่าเป็นพระพุทธรูปที่
สวย ที่สุดของล้านนา ในปัจจุบันคำชื่นชมนั้นก็ยังไม่เปลี่ยนแปลง เป็น
พระพุทธรูปแบบเชียงแสนจัดทำโดยช่างฝีมือชาวล้านนาและสุโขทัย
พญาเมืองแก้วกษัตริย์องค์ที่ 13 แห่งราชวงค์เม็งรายทรงมีพระราชโองการให้
ก่อสร้างพระพุทธรูปองค์นี้ในปีพ.ศ. 2027 ให้เป็นพระพุทธรูปองค์ประธานของ
วัดพระสิงห์ แต่เนื่องจากว่ามีขนาดใหญ่โตมากเกินไปและเคลื่อนย้ายไม่สะดวก
พระองค์จึงพระราชทานวังส่วนพระองค์เพื่อสร้างครอบพระพุทธรูปและเปลี่ยน
ชื่อใหม่เป็น "วัดเก้าตื้อ" ให้สอดคล้องกับองค์พระพุทธรูป พระพุทธรูปมีขนาด
หน้าตักกว้าง ประมาณ 3 เมตรและมีความสูง 4.70 เมตร
 |
พระพุทธรูปอีกองค์หนึ่งคือ "พระนางเหลียว" ซึ่งประดิษฐานอยู่ในโรงเรียน
ยุพราชวิทยาลัย ก่อนหน้านี้วัดที่มีอายุประมาณ 400 ปีอยู่ในสภาพที่ไม่ดีนักแต่
ต่อมาก็ได้รับการบูรณะสถานที่ประกอบพิธีทางศาสนาในโรงเรียน มีความเชื่อ
ว่าวัดแห่งนี้และพระนางเหลียวถูกสร้างขึ้นในสมัยของท้าวแม่กุซึ่งเป็นกษัตริย์
องค์ที่ 17 แห่งราชวงค์เม็งราย
การบูรณะซ่อมแซมถูกจัดขึ้นในปีพ.ศ. 2550 ยังมีเจดีย์สีทองทรงแปดเหลี่ยม
ซึ่งถูกสร้างขึ้นในแบบล้านนา ตัวอาคารทาสีขาวและประดับด้วยปูนปั้นสีขาว
สถานที่แห่งนี้ได้รับอิทธิพลมาจากศิลปะทางตะวันตก พระพุทธรูปองค์ประธาน
มีขนาดใหญ่ที่สุดอยู่ตรงกลาง และอยู่ด้านใต้ฉัตรสีทอง
จากชื่อที่ได้บอกไว้ พระนางเหลียวมีความงดงามมากจนหญิงสาวที่มาถวาย
อาหารให้พระสงฆ์ต้องเหลียวหลังกลับมามองพระพุทธรูปอีกครั้งด้วยความชื่น
ชมยินดี ชื่อเป็นที่จดจำได้และแปลกมากสำหรับชื่อของพระพุทธรูป หลายคน
กล่าวว่าพระนางเหลียวเป็นหนึ่งในพระพุทธรูปที่สวยที่สุดในจังหวัดเชียงใหม่
คุณจะพบว่าตนเองได้หันกลับไปอีกครั้งหนึ่งเพื่อที่จะเหลียวมองงานศิลปะชิ้น
ยอดเยี่ยมนี้อย่างด้วยความประทับใจและยาวนาน
|
