|
เมื่อไม่นานมานี้ดิฉันได้รับแคตตาล็อกจากงานนิทรรศการศิลปะที่มีชื่อว่า
"Silent Wish" ในงานเลี้ยงสังสรรค์ที่โครงการบ้านแสนดอยเชียงใหม่ แคตตาล็อก
งานศิลปะที่ดึงความสนใจของดิฉันเป็นอย่างมากมาจากศิลปินคนหนึ่ง.
คุณพีระพงษ์ คิรีวงค์ ได้ผสมผสานแนวคิดพระพุทธรูป กลุ่มเส้นด้ายสี และนก
กระเรียนกระดาษเอาไว้ในภาพเขียนหลายๆ ชิ้นของเขา เขายื่นโบรชัวร์งาน
นิทรรศการปี พ.ศ. 2553 ที่นัมเบอร์ วัน แกลเลอรี่ในกรุงเทพให้ดิฉันในวันนั้นก่อน
จาก.
ดิฉันพยายามทำความเข้าใจความรู้สึกที่แท้จริงของงานศิลปะในฐานะที่เป็น
แหล่งกำเนิดของตัวตนที่แท้จริงของเขา
จานีน: ดิฉันรู้สึกดีใจมากที่ได้พบกับคุณที่นี่ งานของคุณทำให้ดิฉันประทับใจมาก
เพราะการแสดงออกที่ตรงและนุ่มนวลเพื่อการเห็นได้ด้วยตาและสัมผัสได้ด้วยใจ
พีระพงษ์: อันที่จริงผลงานเริ่มแรกของผมเกี่ยวข้องกับการค้นหาสัญลักษณ์เฉพาะ
ตนซึ่งก็หมายถึงการทำบุญหรือทำสิ่งที่เป็นประโยชน์เพื่อโลกใบนี้ สัญลักษณ์ที่ผม
เลือกคือนกกระเรียนกระดาษสีขาวซึ่งมีความหมายถึงทุกคนที่สวดมนต์เพื่อ
สันติภาพที่แท้จริงในโลก
จานีน: ดิฉันทราบว่าคุณมาจากจังหวัดพังงาทางตอนใต้ของประเทศไทย คุณเริ่มมี
ความสนใจในการเขียนภาพเมื่อไหร่คะ
พีระพงษ์: เดิมผมไม่มีความรู้ทางศิลปะเลยแต่ผมเริ่มทำงานวาดภาพตั้งแต่ตอนที่
ย้ายไปเรียนที่กรุงเทพ ผมวาดภาพปกหนังสือและโปสเตอร์หนัง
ในปีพ.ศ. 2549 ผมเคยมีงานนิทรรศการที่โรงแรมแมนดาริน โอเรียนเต็ล ดาราเทวี
จังหวัดเชียงใหม่และห้องแสดงภาพชื่อ คาร์พีเดียม อาร์ต แกลเลอรี่ในกรุงเทพ ใน
ตอนนั้นเงินทุนสนับสนุนมาจากการบินไทย ผมอยากอธิบายว่าภาพเขียนแต่ละภาพ
ของผมไม่ได้ใช้สีมากนักและภาพทั้งหมดก็เป็นศิลปะสื่อผสม เส้นด้ายสีขาวเป็น
ความเชื่อตัวตนเฉพาะบุคคล เส้นด้ายสีแดงเป็นการสร้างความเชื่อให้กับตัวเอง
การขายภาพไม่ได้เป็นวิธีการหลักในการหารายได้ของผม งานประจำของผมก็คือ
การตกแต่งโรงแรมหลายๆ แห่งในประเทศไทยเช่น โรงแรมกลุ่มเดอ ชาย และ
กลุ่มโรงแรม แกรนด์ เมอเคียว
จานีน: ภาพเขียนรูปไหนที่คุณชอบมากที่สุด
พีระพงษ์: ผมรักภาพเขียนของผมทุกชิ้นเพราะว่าผมวาดมาจากความรัก
จานีน: แนวคิดงานของคุณมีอะไรบ้าง
พีระพงษ์: เวลาที่ดีที่สุดสำหรับผมคือตอนที่เริ่มทำงานไปจนจบ นั่นเป็น
ความสำเร็จที่แท้จริงของผม เงินและชื่อเสียงเป็นเพียงโบนัสที่ตามมา
คุณพีระพงษ์ คิรีวงษ์แบ่งแยกงานปกติและงานที่ชอบ งานทั้งสองอย่างเป็น
ภาพเขียนทั้งหมด สำหรับงานปกติเขาวาดภาพแสดงนามธรรมให้กับ โรงแรมหลาย
แห่งโดยเฉพาะโรงแรมในเครือ เมอเคียว ภาพเขียนของเขาอยู่ในกลุ่มโรงแรม
เมอเคียวทุกแห่งเช่นในเชียงใหม่ และอีกหลายแห่งเช่น กรุงเทพ เกาะช้าง พัทยา
กระบี่ ภูเก็ต อ่าวป่าตอง และอ่าวนาง
ลูกค้าของเขามาจากโรงแรมชั้นนำในประเทศไทย มีความสนใจอย่างมากและ
เชื่อมั่นในวิธีการทำงานของเขา ภาพเขียนของเขาอยู่ในภัตตาคารอาหารจีนของ
โรงแรมดาราเทวี โอเรียนเต็ล จังหวัดเชียงใหม่ อยู่ในโรงแรมเครือสองสามแห่งใน
เครือเดอ ชาย กรุ๊ป ที่สำคัญที่สุดคือ เขารู้สึกภาคภูมิใจว่าภาพเขียนของเขาเป็น
ของประดับตกแต่งกระจายไปในกลุ่ม โรงแรมเมอเคียวทุกแห่งในประเทศไทย
คุณพีระพงษ์ยังกล่าวอีกว่าเขารู้สึกมีความสุขที่ได้ดูแลลูกชาย ลูกสาวและพ่อแม่
ของเขา พ่อกับแม่จะไปอยู่กับลูกแต่ละคนที่ต่างจังหวัดเป็นเวลาหนึ่งหรือสองเดือน
จานีน: คุณมีทีมงานไหมคะ
พีระพงษ์: ไม่มีครับ ผมทำงานคนเดียว ผมถูกเลือกโดยเฉพาะเจาะจงมาจาก
โรงแรมก็เลยต้องวาดภาพคนเดียวจนเสร็จ ลูกค้าของผมหลายคนเป็นชาวต่างชาติ
ที่อาศัยและทำธุรกิจในประเทศไทย พวกเขารู้จักผมและชื่นชอบงานศิลปะของผม
จานีน: ดิฉันทราบมาว่าภาพเขียนของคุณบางส่วนอยู่ในแกลเลอรี่ที่ประเทศญี่ปุ่น
พีระพงษ์: ครับ เป็นเรื่องของการติดต่อระหว่างแกลเลอรี่แห่งหนึ่งไปยังอีกแห่ง
หนึ่งกรอบภาพเขียนโดยปกติจะมีขนาดเล็กกว่าขนาดของภาพเขียนของผมใน
ประเทศไทย ที่นี่ชั้นวางภาพเขียนจะมีขนาดใหญ่กว่ามาก ผมไม่ได้ละทิ้งแนวคิด
เรื่องศาสนาพุทธ เส้นด้ายเชื่อมต่อความหวัง นกกระเรียนกระดาษเป็นสัญลักษณ์
แห่งโชคและความรัก
จานีน: ลูกๆของคุณสนใจงานศิลปะไหมคะ พวกเขาอยากเป็นศิลปินเหมือนคุณ
หรือเปล่า
พีระพงษ์: ก็เหมือนกับศิลปินคนไทยทั่วไปครับ ผมคิดว่าการเขียนภาพมันมี
รายละเอียดเยอะ ใช้เวลานานในการเรียนรู้และฝึกฝน ผมอยากให้พวกเขาทำงาน
ในด้านอื่นมากกว่าที่จะตั้งเป้าหมายแบบเดียวกันกับผม
จานีน: คุณคิดว่าการทำงานเพื่อสิ่งที่คุณรักสามารถจะนำความสุขมาได้หรือไม่
พีระพงษ์: มันเป็นเรื่องยากสำหรับศิลปินหลายคนที่จะมีคนรู้จักและซาบซึ้งใน
ผลงาน ตอนนี้ผมพิจารณาตัวเองว่าเป็นคนที่ประสบความสำเร็จ ผมโชคดีคนรัก
งานศิลปะหลายคนชื่นชอบผลงานของผมซึ่งมีราคาไม่แพงมากนัก โรงแรมหลาย
แห่งขอให้ผมวาดรูปนามธรรมแต่ภาพเส้นด้ายและนกกระเรียนกระดาษเป็นผลงาน
ส่วนตัวที่ผมอยากจะบอกทุกคนเกี่ยวกับความรู้สึกภายใน ผมได้เขียนภาพชุดนี้มา
หลายปีแล้วและจำนวนภาพก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ สีสันก็ยังคงสดสว่างมาก ผมมีความสุข
กับงานและรับทราบว่าผมสามารถทำสิ่งดีๆ เพื่อโลกใบนี้
จานีน: ขอถามเกี่ยวกับงานนิทรรศการครั้งต่อไปนะคะ
พีระพงษ์: งานนิทรรศการมีชื่อเรียกว่า"ลมใต้ปีกของนกกระดาษ" งานครั้งนี้จะ
เปลี่ยนไปยังเน้นนกกระดาษให้มีชีวิตชีวามากขึ้นผมหวังว่าทุกคนจะมีความหวัง
และสังคมจะมีสันติสุข
|
