ศักรานนท์ สุภาพ
  จานีน ยโสวันต์

ศักรานนท์ สุภาพ เป็นศิลปินที่ดึงดูดความสนใจของคนรักงาน ศิลปะของศิลปิน
ไทยที่น่าติดตามความสวยงามของภาพวาดที่ละเอียดและสวยงาม  ในบรรยากาศ
ชีวิตของเด็กๆ ในชนบทอีสาน เด็กๆ สวมเสื้อผ้าที่ถักทอโดย ผู้ใหญ่ในครอบครัว
ที่มีลวดลายสวยงามเป็นเอกลักษณ์ทั้งผ้าไหม ฝ้าย เป็นการนำเสนอโดยเจตนาที่
เป็นรูปแบบที่เป็นเอกลักษณ์ เป็นแบบที่เห็นได้โดยทั่วไป แต่มีความโดดเด่นใน
แบบฉบับของเขาเอง เมื่อมีโอกาสได้สัมภาษณ์ดิฉัน พบว่า ศักรานนท์ สุภาพ เป็น
ศิลปินที่มีระเบียบวินัยของการทำงานสูง ผลงานแสดงถึงคุณค่าและการ
เคลื่อนไหวราวกับภาพมีชีวิต ในการอนุรักษ์ นำเสนอเป็นภาพที่มีชีวิตเด็กๆใน
ท้องถิ่นอีสาน และมีความสุขปะปนมา

บทสัมภาษณ์ ระหว่างดิฉันและศิลปิน ศักรานนท์ สุภาพ

JY.  ช่วยเล่าเรื่อง เกี่ยวกับตัวคุณและการเรียนรู้การวาดภาพของคุณในอดีตและ
ปัจจุบัน

SS. ผมอยากเล่าที่มาของเรื่องงานศิลปะของตัวผมเองนะครับ เริ่มจาก ผมได้
รับแรงบันดาลใจจากการมีโอกาสได้กลับบ้านที่อีสาน เวลานั้นผมยังเรียนอยู่ใน
มหาวิทยาลัยศิลปากร เวลานั้น มีการซ้อมรำ เป็นวันที่ให้เด็กๆไปซ้อมรำในพิธีที่วัด

ผมมีโอกาส ช่วยแม่เตรียมชุดที่เด็กๆจะใช้รำในงาน  คุณแม่ของผม เป็นครูประถม
ที่โรงเรียนนั้น ผมพยายามจัดเสื้อผ้าและถ่ายรูปเด็กไว้ให้คุณแม่ ผมได้เห็น
บางอย่างเกี่ยวกับเด็กในวัยนี้ ความไร้เดียงสา ความสดใส อ่อนประสบการณ์จะ
เห็นได้ว่าพวกเขายังไม่พร้อมที่จะเผชิญโลก ปณิธานในขณะนั้น ผมบอกกับตัวเอง
ว่า อยากทำงานเกี่ยวกับ วัฒนธรรมอีสาน ที่ตนเอง ได้มีโอกาสได้เห็น ได้สัมผัส
สถานที่จริง นั่งดูเด็กๆ แต่งชุด ช่วยเหลือกัน เตรียมการแสดง ดูสนุก ร่าเริง
สดใส , วิ่งเล่น, หยอกล้อ,แย่งชิงชุด, แย่งชิงเลือกเครื่องประดับเครื่องแต่งกาย

ผมมองย้อนเวลากลับไปก่อนที่เด็กๆจะโตขึ้น เปรียบเทียบกับเวลาที่พวกเขา
เตรียมแต่งตัวก่อนขึ้นแสดงจริง วัยเด็กที่เป็นอิสระ ไม่ขี้อาย ค่อนข้างไร้เดียงสา

ชอบหยอกล้อ กันด้วย ภาษาท่าทาง บางภาพอาจหมายถึงการรอ การนั่งนิ่งๆ ไม่มี
การเคลื่อนไหวมากนัก ผมพยายามถ่ายทอดสิ่งที่ได้เห็น ผ่านภาพเขียนสีน้ำมัน
เพื่อให้ดูเหมือนภาพวาดที่มีชีวิตชีวาที่สุด สายตา การแสดงออกทางสีหน้า มือ
เท้า กล้ามเนื้อ ผมมักจะใส่ใจในรายละเอียดให้ดูมีมิติ ถ่ายทอดอารมณ์ความเป็น
มนุษย์ให้มากที่สุด ผลงานของจากภาพวาดของผมที่ได้ทำมา จากอดีตถึงปัจจุบัน
มีเรื่องราวแบบเดียวกัน บางครั้ง การเริ่มต้นวาดที่ภาพที่ดี อาจเป็นส่วนหนึ่ง ที่ ทำ
ให้ผู้ชมเกิดหลงเสน่ห์มีส่วนร่วม ในความรู้สึกของภาพวาดที่ได้เห็น

JY.  กรุณาบอกเล่าถึงประวัติชีวิต การศึกษา และการทำงานของคุณ

SS. ผมเติบโตมาและ เรียนหนังสืออยู่ที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศ
ไทย ด้วยใจรักในการวาดภาพมาตั้งแต่เด็ก เป็นตัวแทนประกวดวาดภาพโรงเรียน
ตั้งแต่ระดับประถมศึกษาจนถึงมัธยมศึกษาตอนปลาย
ทีแรกวาดรูปโดยไม่คิดอะไรมาก พอมาทราบว่ามีว่าคนชอบงานของผม  แต่ตอน
มัธยมต้น ต้องคิดก่อนว่าจะเรียนอะไรในมหาวิทยาลัย เพิ่งรู้ว่าอยู่ไม่ได้ถ้าไม่ได้
วาดรูป เลยตัดสินใจสอบเข้าศึกษาศิลปะ อยากเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยศิลปากร
เพราะคิดว่าเป็นมหาวิทยาลัยศิลปากรที่ดีที่สุดในการให้ความรู้ด้านศิลปะของ
ประเทศไทย  พอรู้ว่าอยากทำอะไร ก็เริ่มเตรียมตัวสอบ ผมต้องแบ่งเวลาเรียนและ
ฝึกวาดรูปด้วย ทุกวัน เริ่มจาก นำกระดานวาดภาพและกระดาษมาที่โรงเรียน
เลือกนั่งหลังห้องโดยที่ผมฝึกมาตลอดและผมก็สามารถทำได้    เพื่อสอบผ่านที่
มหาวิทยาลัยศิลปากร เวลาที่สามารถเข้าเรียนได้สำเร็จ  ผ่านไปเป็นปีแล้วก็ยัง
รู้สึกตื่นเต้นเพราะได้เจอแต่เพื่อนดีๆจากทั่วประเทศ การเรียนของผมอยู่ใน
ระดับกลาง แต่ดีใจที่สอบผ่าน

ปลายภาคเรียนที่ 1 ของปี ได้มีโอกาสกลับบ้านต่างจังหวัด ไปเก็บภาพบรรยากาศ
น้องๆ ที่แต่งตัวเตรียมขึ้นแสดงรำ เห็นท่าเคลื่อนไหวอย่างอิสระ ไร้เดียงสา ดึงดูด
ใจ นำเรื่องราวมาสร้างสรรค์ผลงานจิตรกรรม เรื่องราวของน้องๆ ที่เตรียมวาดภาพ
แรกเริ่มประมาณปีหนึ่ง ภาคเรียนที่ 2 (พ.ศ. 2548) และได้ส่งผลงานเข้าประกวด
ศิลปะร่วมสมัยรุ่นเยาว์ ครั้งที่ 23 ในปี พ.ศ. 2549 (ปีที่สอง) ) ได้รับรางวัลเหรียญ
เงิน ผมรู้สึกตกใจและดีใจเพราะผู้ชนะส่วนใหญ่เป็นรุ่นพี่ในปีสุดท้ายของพวกเขา
รางวัลนี้เป็นส่วนสำคัญในทิศทางของงานศิลปะในอนาคต เป็นการตอกย้ำเรื่องราว
ที่คนอื่นสนใจ เพิ่มความมั่นใจในการทำงานด้วยวิธีนี้

ความรู้สึกที่อยากทำในอนาคตชัดเจนอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แล้วรู้สึกว่าต้อง
ทำงานหนักขึ้นอีก ฝึกสร้างภาพการวิจัยของเด็กให้ดีขึ้นจากหนังสือกายวิภาค
ศาสตร์ เพื่อเรียนรู้ลักษณะใต้ผิวหนังมนุษย์ ตอนนั้นรู้สึกว่าไม่อยากเรียนต่อ เพราะ
รู้แล้วว่าอยากทำอะไร อยากเป็นอะไร หลังเลิกเรียน ถ้าไม่มีกิจกรรมที่คณะก็จะ
พยายามกลับไปที่ที่พักของเพื่อฝึกฝนการวาดภาพ
ภาพวาดของผมทั้งหมดเป็น "ทิศทางของตัวผมเอง  " เมื่อผม ยังเป็นนักศึกษา
ผู้คนต่างให้ความสนใจงานวาดของผม และถูกซื้อไปทั้งหมด ยิ่งตอกย้ำสิ่งที่เรา
ชอบ เรารัก ผู้คนชื่นชมและต้องการ ผมจึงต้องทำงานที่ดี  มีคุณค่าและพัฒนามัน
มากยิ่งขึ้น

ในเดือนเมษายน 2556 มีพิธีเปิดนิทรรศการเดี่ยวครั้งแรกของผมใช้ชื่อว่า
"เดียงสา" ได้จัดขึ้นที่หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร นับเป็นช่วงเวลาที่
น่าตื่นเต้นและสนุกสนานในชีวิต ซึ่งเป็นผลมาจากความพยายามในการปรับปรุง
งานของของตัวผมเอง ที่ผ่านมา งานนิทรรศการนี้ทั้งหมด 17 ชิ้นงานของผมถูก
จองในสัปดาห์เดียว ผมมีความสุขมาก และสนับสนุนให้ทำงานต่อไป หลังจากสี่ปี
หลังจากที่ทำงานหนักและสะสมงาน

นิทรรศการเดี่ยวครั้งที่สองชื่อ "Dramatic l Nature" ก็ถือกำเนิดขึ้น ที่ ฮ็อป อาร์ต
สเปซ กรุงเทพฯ

ในปีพ.ศ. 2560 ผมได้จัดแสดงผลงานศิลปะร่วมกับศิลปินชั้นนำของประเทศไทย
มาจนถึงปัจจุบัน

หลังจากนิทรรศการเดี่ยวครั้งที่ 2 ผมได้มีโอกาสซื้อที่ดินสร้างบ้านที่นครปฐม ไม่
ไกลจากบ้านที่เคยอยู่สมัยเรียนที่ ม.นครปฐม เป็นเมืองที่อยู่ติดกับกรุงเทพฯ เพียง
เล็กน้อย เที่ยวไกล นักสะสมหามาง่าย ติดต่อง่าย เป็นเมืองน่าอยู่ ไม่พลุกพล่าน
เคยอยู่ กทม. สมัยนั้นเช่าบ้านที่ถนนพรานนก ในกรุงเทพ  นั่งรถหรือเรือล่องไป
ไปโรงเรียน รู้สึกอึดอัดและไม่ชอบเนื่องจาก รถติดและคนพลุกพล่านทุกวัน
ศิลปะในประเทศไทย ผมว่ามันเติบโตนะครับ มีศิลปินหน้าใหม่เกิดขึ้นมากมาย ทุก
วันนี้มีโซเชียลมีเดียมากขึ้น การแสดงหรือดูผลงานของศิลปินหลายคนง่ายกว่า
นักสะสมเข้าถึงศิลปินได้ง่าย

JY. ช่วยบอกเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับความสุขในการทำงานและความคิดสร้างสรรค์

SS. สำหรับตัวผม การวาดภาพเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตแล้ว การอยู่บ้านทำสิ่งที่เรา
รักและสนุกคือความโชคดีและความมุ่งมั่นที่เราทำมาก่อน เป็นความสุขที่บรรยาย
ไม่ถูกในชีวิตตอนนี้ที่ได้ทำในสิ่งที่รัก และผมมีความคาดหวังในอนาคตมากขึ้นใน
แง่ของทักษะ ผมต้องการวาดภาพที่ดี ได้อยู่ใกล้ชิดกับศิลปินคนโปรดของผม

วิลเลียม-อดอล์ฟ บูเกโร ตลอดชีวิตที่เหลือ ความหวังของผม เมื่อเริ่มเรียนที่ คณะ
จิตรกรรม  คือการที่ผมอยากเป็น ศิลปินและวาดภาพเหมือนในแบบของเขาให้ดี
ที่สุด ทุกวันนี้ คนรู้จักงานของเรา ชื่นชม และชอบ มันเหมือนกับเป็นประโยชน์ที่
ผมเคยคาดหวังไว้ ตั้งแต่แรก.

ผมเริ่มมั่นใจในทางตัวเอง คิดเสมอว่าทุกอย่างไม่ได้มาง่ายๆ แต่วันหนึ่ง สิ่งที่เรา
จินตนาการว่าถ้าเราตั้งใจและโฟกัสมันอย่างจริงจัง ความสำเร็จแท้จริง ต้องมาถึง
ทุกอย่างต้องใช้เวลาและการเดินทาง ความเร็วแต่ละคนไม่เหมือนกัน ต้องขยัน
อดทนรอวันนั้นมาถึง

JY. มีอะไรที่ดิฉันไม่รู้เกี่ยวกับคุณที่คุณสามารถบอกได้

SS. ผมชอบอยู่บ้าน ชอบใช้ชีวิตเรียบง่าย ไม่ค่อยได้ออกไปสังสรรค์ ทำงานที่
บ้านตลอดเวลา เมื่อมีนิทรรศการแสดงผลงานของผม  ผมจะออกไปพบพี่ชายและ
น้องสาวที่มี อาชีพศิลปินเช่นกัน มีนักศึกษามาพูดคุยถึงวิธีการสร้างสรรค์ ภาพ
อย่างต่อเนื่อง ผมต้องอธิบายให้มากที่สุด เพื่อช่วยไขข้อสงสัยของแต่ละคน หวัง
ว่าจะพบประโยชน์บ้าง หลายๆ อย่างประทับใจตั้งแต่เริ่มวาดใน แต่ที่ประทับใจ
ที่สุดน่าจะเป็นผลงานที่ส่งประกวดศิลปะเยาวชนครั้งแรกและได้เหรียญเงินใน
ขณะที่ยังเรียนอยู่แค่ชั้นปีที่ 2 เท่านั้น นับเป็นจุดเริ่มต้นที่สำคัญในการสร้างผลงาน
มาจนถึงทุกวันนี้

ศักรานนท์ สุภาพ เกิดเมื่อวันที่ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2529 สำเร็จการศึกษา
หลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต จากคณะจิตรกรรมประติมากรรมและภาพพิมพ์
มหาวิทยาลัยศิลปากร

รางวัลที่ได้รับ

2549 รางวัลเกียรติยศเหรียญเงินศิลป์ พีระศรี ศิลปะร่วมสมัยสำหรับศิลปินรุ่นเยาว์
ครั้งที่ 23

นิทรรศการเดี่ยว

นิทรรศการ "เดียงสา" 2556 ที่ People's Gallery หอศิลปวัฒนธรรมแห่ง
กรุงเทพมหานคร

นิทรรศการ "Dramatic I Nature" ประจำปี 2560 ที่ Hof art space กรุงเทพฯ

นิทรรศการกลุ่ม

2014 Special Exhibition of ASEAN-Republic of Korea Commemorative
Summit 2014, 'Origin of Beauty: Dramatic Nostalgia' ซึ่งจัดขึ้นที่พิพิธภัณฑ์
ศิลปะปูซาน ประเทศเกาหลีใต้

นิทรรศการ "The Masterpieces" ประจำปี 2561 ที่ MOCA Bangkok

นิทรรศการ "มนุสสานัง" ประจำปี 2562 ที่ MOCA Bangkok

นิทรรศการ "ART FOR REFUGEES 2" ประจำปี 2562 ที่ MOCA Bangkok

นิทรรศการ "คน" ประจำปี 2563ที่ MOCA Bangkok